Uit nieuwsgierigheid heb ik vandaag mijn TrainingPeaks open gedaan om te kijken wanneer mijn laatste looptraining was.
1 Augustus liep ik nog een Extensieve Duurlooptraining van 45 minuten in aanloop naar een 3u durende Song Slow Distance Run later op die week.
Maar die ben ik nooit begonnen.
Daags na de ED training had ik aardig wat last bovenop mijn beide voeten. Uiteindelijk, na tal van onderzoeken, scans, echo’s,… bleek het een ontsteking aan beide voeten rond en bovenop de middenvoetbeetjes te zijn.
Trainingen onmiddellijk stopzetten was de eerste stap naar herstel, uiteindelijk volgde ook een annulatie van mijn deelname aan de marathon van Valencia (november). Een beslissing die niet over 1 nacht ijs ging en met de nodige emoties en verdriet.
Rusten is het enigste wat ik kon doen en geduld hebben, veel geduld…
Terwijl de runnersbloggers mij om de oren slaan met hun verslagen van fantastische wedstrijden en adembenemende trainingen.
Vrienden die zich met gemak voorbereiden op komende halve marathon en volledige marathons. Tal van lopers die volop in voorbereiding zijn naar hun wedstrijd. Het lijkt alsof ze overal zijn nu… 😱
“Wachten” zegt mijn sportcoach en “geniet van de uren die je nu vrij hebt om andere dingen te doen”. Yeah, right! 😏
Diegenen die mij kennen weten dat dit voor mij een straf is, maar één die ik moet uitzitten.
Een zeer moeilijke periode waar ik mij nu doorworstel met weinige hoogtepunten en nog meer dieptepunten.
Eind augustus bracht ik een fantastische leuke dag door in Valencia, toen nog met een redelijke zekerheid dat ik in november daar de marathon zou lopen. De dag gaf me mooie herinneringen, maar een aankomst na 42km in het “la Ciudad de las Artes y las Ciencias” (de Stad van de Kunst en Wetenschap) zit er voorlopig niet in in het mooie Valencia.
Inderdaad, ik heb nu iets meer tijd vrij voor kunst, cultuur, lezen, film…
Ik genoot van Le Fidèle met in de hoofdrol één van mijn favoriete Vlaamse acteurs, Matthias Schoenaerts. Een film die volgens de kranten maar traag op gang komt wat betreft bioscoopbezoekers. Klopt, ik zat de dag na de première in de zaal, in het gezelschap van mijn vriendin Evelyne, met schat ik maar een 30-tal andere liefhebbers. Spijtig toch, want ik zag een staaltje van top-acteertalent.
Vorige week ging ik naar jaarlijkse traditie naar Abattoir Fermé kijken in het NONA in Mechelen. Daar ging HAMLET in première. Wie vertrouwd is met Abattoir Fermé boekt blindelings alweer de volgende voorstelling.
You Love It or You Hate It !
Mijn vriendin Julie is gelukkig iemand van de 3 eerste woorden van deze stelling. We zeggen vaak tegen elkaar “waar we hier naar zitten te kijken dat kunnen we toch aan geen mens uitleggen”. Juist, het is zo “out of the box” en verrassend.
De stukken zijn kleurrijk, beangstigend, grappig, soms shockerend, en op het einde plakt de vloer van ranzigheid But Who Cares?
Een aanrader voor wie durft. 😜
Voor dit jaar staan er nog een aantal hoogtepunten op mijn programma. De boekenbeurs is iets waar ik elk jaar naar uitkijk.
En in de laatste maand van dit jaar staat er ook nog wel wat te gebeuren. ARSENAL in de AB, Dimitri Vegas & Like Mike in het sportpaleis en ik zie er ontzettend naar uit om tijdens de kerstvakantie naar mijn favoriete stad New York te gaan met mijn zoon Sam.
Morgen heb ik mijn wekelijks bezoek bij mijn sportarts en de nodige inspuitingen liggen al klaar. Vermoedelijk de laatste. Als alles nu een beetje meezit dan zou er binnen 14 dagen al een training van 30 minuten kunnen inzitten. 🙅🏻
De doelstelling is nog steeds de Majors te halen. Mijn startnummer voor de marathon van LONDEN is geboekt. Dat wordt nummer 3 van de 6.
Later in 2018 nog CHICAGO en dan kijken we al uit naar TOKIO in 2019 en BOSTON in 2020.
Ik droom al jaren van de Major Medaille en die is in mijn hoofd binnen handbereik. Nu nog het lichaam dat moet volgen 😝
Aan deze quote hou ik me steevast. Ik hou jullie op de hoogte !
Light up your Life !
Els